Bewustwording in Nederland

Er zijn verschillende wegen om op een min of meer confronterende manier diepere lagen van jezelf te ontdekken. Ook in Nederland.

Vipassana


Vipassana is no-nonsense, duidelijk, en zonder twijfel één van de manieren waarop mensen door de eeuwen heen bij een iets groter bewustzijn konden komen. Van de student wordt verwacht dat hij 100 uur gaat mediteren over de loop van 10 dagen. De enige opdracht is om de concentratie vast te houden bij één lichaamsdeel: geen rituelen of verbalisatie, enkel stilte.
Je leert op die manier je alledaagse reacties te observeren, de eigen woelige geest te aanschouwen. Een deel van onszelf (in de psychologie ons 'hogere zelf') laat vanzelf van zich horen in dromen. Sommige mensen melden nachtmerries, er wordt van alles opgeschoond in het onbewuste. Wat er kan gebeuren is dat de kleinste dingetjes bovenkomen, die je 25 jaar lang verstopt hebt, en die je toch nog niet helemaal verwerkt hebt.
Het is een prachtige, eeuwenoude methode. De theorie is ontzettend simpel: blijf bij je lichaam. Laat je niet afleiden door welke gedachte dan ook. Voor ons westerlingen is het ook vaak confronterend. We krijgen twijfels op dag 2, pijn op dag 3, klopt dit wel wat we doen? Voor oosterlingen is de discipline veel vanzelfsprekender: dit 'blijf bij je lichaam' is de hele basis van het Boeddisme, dit en niets anders.
Sta jezelf niet toe om jezelf gek te praten maar zet door. Het resultaat is veel grote helderheid, intuïtie en inzicht in je eigen emoties. Ik heb ongeveer 7 x een 10-daagse afgerond en ben in het proces om er een dagelijkse routine van te maken (een uurtje). Meer informatie via www.dhamma.org , begeleid met 25 jaar oude opnames van S.N. Goenka ,.


Ayahuasca

Voor wat betreft sjamanisme heeft Nederland een mooie plek in Wildervank (nabij Veendam) bij kunstenaar en regressietherapeut Joop van der Hagen (proceswerk.nl). Joop werkt met ayahuasca in sjamanistische setting, en leunt onder meer op de traditie uit Brazilië, van de inheemse Santo Daime kerk. Zie ook een interview over zelfwerk van een aantal jaar terug. 

Ayahuasca is een spiritueel medicijn met een traditie van duizenden jaren in de Amazone; in Wildervank werkt Joop met een combinatie van twee planten: de Peganum Harmala en de Jurema (DMT). Een reis met ayahuasca draait om overgave aan de wijsheid van de natuur, en brengt je vanzelf in contact met een hogere intelligentie. De intelligentie van de bron, de plant, voor christenen was dit de wijsheid van het hogere.
De plant geeft je inzicht in je eigen diepste patronen, en eventuele onverwerkte trauma's die heling in de weg staan. Dat is meestal net iets meer dan we denken, ook omdat voorouders van alles en nog wat onverwerkt kunnen hebben achtergelaten.
Ons ego heeft helemaal geen zin in een vervelende herinnering, het kan ons zelfs de overtuiging geven dat we aan het sterven zijn, zo sterk is het ego. De kracht van de plant is dat het het ego opzij zet, en ons de kans geeft om veel dieper kunnen kijken. Door de angst heen. Om in zien : wat we doen, wat we keer op keer doen, waarom we zijn geboren, waarom we bepaalde dingen meemaken.
Een goede sjamaan die de energieën kan overzien is essentieel. Dromen bieden meestal nog even het nawerk. 

We kunnen verstandelijk begrijpen dat alle godsdiensten in de diepste kern voortborduren op sjamanistische ervaringen van natuurvolkeren... Maar het verstand heeft zijn beperkingen. Ons idee van een fysieke wereld : een planeetje met mensen daarop , in een veel grotere fysieke ruimte; daar zit toch nog een veel grotere diepgang achter dan we meestal vermoedden. Voor veel Zuid-Amerikanen is dit vanzelfsprekend. Ayahuasca confronteert, en is dus zeker geen vlucht. de alledaagse realiteit: in spiritueel opzicht is het daar waar je levenslessen liggen, that's where the action is.


Iboga

Iboga doen mensen alleen als ze de roeping horen. Iboga komt van de traditie van de pygmeeën in midden Afrika. Krachtiger , meestal scherper dan ayahuasca, en met een maandenlange nawerking. Bij een goede voorbereiding gaat Iboga 24 uur lang grondig lopen spitten. We weten vaak heel goed wat we verkeerd doen, maar moet daar nou echt 24 uur lang met stampende koppijn op gehamerd worden? Het antwoord is ja. Mogelijk destructieve patronen ; neiging tot vluchtgedrag; het verdwijnt als sneeuw voor de zon. In Nederland heb ik zeer goede ervaringen met bwiti.nl. Het belangrijkste verschil met ayahuasca: er is geen weg meer terug. Stapje voor stapje.. bewustwording is je keuze en niets anders.


Astrologie

Iets minder hemels maar op het moment zelf vaak net zo confronterend: astrologie. Met name als iemand uitleg vanuit de astrologie combineert met een bepaalde helderziendheid. 
De astrologie zit vol met confrontaties (net als het leven natuurlijk): de planeet Saturnus laat ons zien waar we in ons leven alsmaar tegenaan lopen en waarom. Saturnus is in die zin leermeester, en toont het gebied waarop we idealiter de uitdaging aangaan om bewustzijn te ontwikkelen. Als het goed is, en we niet van het padje af zijn natuurlijk. :)

De noordelijke maansknoop geeft aan wat iemand op zielsniveau komt doen in het leven.. Vaak klopt het, voel je dat ook wel. Een astroloog die daarnaast helderziendheid heeft ontwikkeld, kan hierin snel eventuele blokkades herkennen en benoemen. Ik heb goede ervaringen met Iris Lenderink in Deventer, en ik heb meerdere mensen in mijn omgeving naar haar verwezen.

Andere mensen in Nederland over wie ik goede ervaringen hoor, zijn Karen Hamaker-Zondag, en Jan Bartelsman.

Zoals aangegeven in een eerdere tekst over de Druïden: jezelf serieus nemen is de eerste stap van de queeste. Het gaat uiteindelijk om intuïtie, eigenlijk het weten waar je moet zijn, en zelfkennis. Zelfkennis is de enige stap naar het hogere; van die oude wijsheid is - als het goed is - nog een glimpje overgebleven in de Bijbel.

En wie een klein beetje thuis is in verhalen over magie: uiteindelijk zijn de genoemde tradities van duizenden jaren oud natuurlijk werelden op zichzelf waar het hele controlesysteem helemaal geen vat op krijgt. Wat er ook beweerd wordt in conspiracy-land, echt krachtige tradities gaan altijd vrijuit.

Voeding ? 

Onze aandacht voor voeding is vaak een vlucht. Ja, het is een voorwaarde, maar meer ook niet. Het echte werk is er niet mee gedaan. Verstandig kijken naar de voedingstradities van onze voorouders (onbewerkte en veelal dierlijke voeding) gaat uitstekend samen met spiritualiteit, met entheogenen, met meditatie, met werken aan bewustwording. Bij langdurige meditatie, maar ook bij ayahuasca betekent dat vaak even een pauze. Maar daarna ga ik in ieder geval toch echt weer over naar de orde van de dag, met een flink stuk runderhart, varkenspoot, kippenlever, of gebakken vis.
Natuurvoeding had altijd een belangrijke dierlijke component, uiteraard zonder toevoegingen, hormonen, of bio-industrie. Iris (van de astrologie) is ook deskundig op het gebied van voeding, en voor meer wijsheid verwijs ik naar de site van Shonagh Home.

Boeken:

Breaking open the head, Daniel Pinchbeck
The unfoldment, Neil Kramer

Astrologie in het dagelijks leven, Karen Hamaker Zondag
Werken aan jezelf, Joop van der Hagen

Helden

30 OCTOBER 2014 ERADENMARK

"Voor alle grote transformaties ligt de essentie bij het leven van de individu. De hele toekomst, en de hele geschiedenis is uiteindelijk een opsomming van deze verborgen kracht in individuen."

― C.G. Jung

“Een gelijke behandeling van iedereen is een belediging voor mensen afzonderlijk want het erkent mensen niet als individu.”




Vijand # 1

In het jaar 52 na Christus begon het Imperium - vanuit Rome - een grootschalige campagne om in Europa af te rekenen met de grootste bedreiging voor zijn dominantie. 
De culturen van het Europese continent en de Keltische eilanden werden in de tweeduizend jaar daarop doelwit van een listigheid en brutaliteit die zijn weerga niet kende. 
De rijke tradities van de mensen van het Europese land werden systematisch verwoest; authentieke menselijke cultuur en filosofie werd vervangen door een opgelegde cultuur van het Imperium, door een cultuur van angst. 
De vijand was voor Rome overal op het Europese land en had geen centraal gezag, maar Rome voelde de aanwezigheid het sterkst onder de Kelten, in het bijzonder onder de priesterklasse van de Kelten: de Druïden. 


Waarom was Rome zo bang voor Keltische en Germaanse stammen ? In tegenstelling tot het Imperium hadden deze stammen geen grote legers, geen sluwe strategen, niet de wil om te domineren en toch kwamen ze in het vizier bij Keizer Ceasar. 
De modus operandi van het Imperium was tot dan toe altijd geweest 'verdeel en heers', maar de Keltische volkeren lieten zich niet makkelijk tegen elkaar uitspelen. Rome was zo onaangenaam getroffen door de weerbarstigheid van deze volkeren dat het ze totaal wilde laten assimileren met het machtssysteem. En dat niet alleen: de Druïdische priesterklasse van de Kelten kwam op de lijst voor totale uitroeiing. 

De Romeinen waren zo succesvol in hun onderneming, dat de Europese volkeren volledig ontheemd raakten van hun spirituele tradities. In de 19e en 20e eeuw gingen Europeanen, ten einde raad, ver voorbij het continent op zoek naar inspiratie. Gedreven door een innerlijke impuls tot bewustzijn, keek men naar India. Niet omdat oosterse traditie of filosofie superieur was, maar omdat de Europeanen geen gelijkwaardig alternatief meer kenden. De ware spirit van de 'native Europeans' was te gronde gericht, tot vrijwel non-existent.


Wie waren de Druïden

De Druïden van weleer waren in de eerste plaats priesters / filosofen. Het is moeilijk om in deze tijd rechtstreeks sporen terug te vinden van de Druïdische filosofie, maar het helpt enorm om de Keltische mythologie te bestuderen, evenals de manier waarop het christendom op de Keltische eilanden vorm kreeg, omdat de Druïdische gedachte daar nog wel eens werd getransformeerd tot mystiek christendom.

Sommigen hebben de filosofie vergeleken met Boeddhisme, maar dat is eigenlijk geen vergelijking, de concepten staan zelfs behoorlijk haaks op elkaar. Waar Oosterse filosofie een bepaalde passiviteit uitdraagt; daar was in de Keltische houding activiteit belangrijker dan wat dan ook. De Keltische individu verkreeg waardigheid door de wereld actief te veranderen, dat wil zeggen in overeenstemming te brengen met goddelijkheid.

De Oosterse houding van overgave of afwachten tot voorwaarden veranderen, zou ondenkbaar zijn geweest voor de Kelten. Zij zouden dit zien als verwaarlozing , als afwijzing van de gift van het leven. 

De Kelten zagen de mensheid als het verlengstuk van God: wij zijn actieve participanten in de creatie en de perfectionering van de wereld. Sterker nog: God had mensen nodig om het universum tot wasdom te laten komen. 
De oeroude God had volgens de Kelten vertrouwen in mensen, omdat wij beschikken over een oneindige kracht, waarvan we de reikwijdte meestal niet goed genoeg kennen om te kunnen gebruiken. En dat werd dan deel van een queeste, een zoektocht naar je individuele rol in het universum.

Het doel van de heilige queeste was om de 'andere wereld' te betreden en te doorlopen. 
Deze 'andere wereld' lijkt nauwelijks op de christelijke hemel, en al helemaal niet het non-bewustzijn van het rationele materialisme van de Romeinen. De 'andere wereld' is ook niet goed te vergelijken met de Boeddistische concept van leegte, of 'terugkeren naar de bron'.

Voor de Kelten was deze andere wereld overal om ons heen, zij het buiten het menselijk zicht. Dat wil zeggen: totdat iemand zichzelf trainde om deze andere wereld te zien en via mystieke oefening te betreden. De 'andere wereld' was de plek van transitie, het transitpunt tussen het aardse leven en andere oneindige realiteiten.


"Het kenmerk van alle grote tovenaars was hun grote kennis van woorden en van poëzie, woorden in de best denkbare ordening in het bijzonder. 
Tegenwoordig, nu woorden minder waard zijn dan het papier waarop zij geschreven staan, herinnert de mens zich slechts vagelijk de kracht die zij ooit bezaten."

Taliesin, Middeleeuws dichter uit Wales, 6e eeuw


De onzichtbare 'andere wereld' was overal maar uiteindelijk alleen bereikbaar voor de persoon die zijn eigen innerlijke demonen had verslagen. Innerlijk inzicht stond centraal: de deur naar de 'andere wereld' is immers in onszelf, niet buiten onszelf.  

Voor de Druïden is alles in het universum in constante beweging en transformatie, dus de 'andere wereld' verandert ook voortdurend. Vanwege de aard van de queeste en de rol van de mensheid in de creatie van het universum, werd de individu op een voetstuk geplaatst. Iedere queeste was uniek, en elke held kreeg in het leven te maken met zijn eigen uitdagingen. Levenspaden die mensen doorlopen zijn veelvuldig, gevarieerd en de paden vullen elkaar aan in hun eigen kracht.

Druïdische logica was niet collectivistisch, ook niet enkel individualistisch, maar eerder allebei tegelijk. Om als individu én als collectief succesvol te zijn, moest de vrijheid van de individu gegarandeerd worden. De Druïdische gedachte vormde een grote bedreiging voor het Imperium vanwege: 
- de prioriteit van het individu, 
- de weigering om zich te voegen naar een collectief,
- de actieve houding in plaats van overgave aan iets groters.

Dit betekent: een soeverein individu is staatsvijand nummer 1.


Gesteund door de stam vs. verpletterd door het collectief

"Zonder de Druïden (de filosofen) zou er geen Keltische samenleving zijn geweest, en andersom: zonder samenleving van Keltische structuren en steun van de stam, zouden er geen Druïden zijn geweest."
– Jean Bertrand, La quête de l’Autre Monde.

De Druïden waren 'mannen en vrouwen van het leren'. Hun kennis omvatte ieder domein: geneeskunde, muziek, filosofie, recht, magie etc. In tegenstelling tot educatie en leren in het Imperium , waren er geen officiële gezagsdragers en voorgeschreven meningen in de academische wereld. Overdracht van kennis ging mondeling: soms in het openbaar, soms esoterisch voor een kleine groep studenten. De Druïdische scholen waren vaak ook heiligdommen, in die zin dat ze veraf lagen van het dagelijkse leven, meestal midden in het bos.

Het bestaan van Druïdische scholen is door Caesar bevestigd: "Velen vertrouwen hun educatie toe aan de Druïden; en velen worden gestuurd door ouders en kennissen (die hen steunen). Er wordt gezegd dat ze heel veel zaken uit het hoofd leren, en soms blijven ze tot 20 jaar lang op scholen."
– Caesar, VI, 14.

De Keltische samenleving bewaarde een structuur van onderlinge steun voor alle stamleden. Hun wereld was gedecentraliseerd, anders dan het Imperium - dat uitgaat van verschillende modellen van centralisatie om heerschappij te bewaren.
De stam hield de waardigheid en vrijheid van alle leden in stand, en zag autoriteit niet als een ijzeren vuist, of een superieure "God" maar als wijze raad die nooit werd opgelegd.




Pleegouderschap 

De voorbeelden van onderlinge steun bij de Kelten zijn te talrijk om op te noemen, maar één valt op in vergelijking met de huidige tijd. Pleegouderschap was heel gebruikelijk. De verantwoordelijkheid om een kind groot te brengen werd gedeeld met andere volwassenen. Deze werden uitgekozen door de ouders, en dit had als doel de druk op ouders te verlichten en de emotionele en morele banden tussen families te cultiveren, ongeacht de bloedverwantschap. 
Deze vorm van stammensteun staat in sterk contrast met de listige verzorgingsstaat, dat met opzet de familie-eenheid uit elkaar speelt. Pleegouderschap is verdraaid tot een middel van de Staat om 'eigendom' van onze kinderen te claimen. 
Op dezelfde manier doet het door de staat opgelegde onderwijs van onze kinderen in feite het tegenovergestelde van wat het voorstaat te doen. In de 21e eeuw zitten wij met een systeem dat enkel een hulpmiddel is geworden voor de staat de jeugd te indoctrineren, te programmeren om het systeem te accepteren en zelfs te verdedigen. 
Zogenaamd 'hoger' onderwijs heeft geen boodschap aan de creatieve menselijke geest. In tegendeel, het verstikt de creatieve potentie, en reduceert velen tot niets meer dan een radertje in de wereld van de grote bedrijven; tot een lid van de samenleving dat compleet is beteugeld, en het systeem niet tot last is.


Vrouwen van de stam

In de Druïdische filosofie werden vrouwen niet beschouwd als ondergeschikt aan mannen. De seksen waren verschillend en dit was iets goeds. Vrouwen konden machtige stamhoofden worden, onderwijzers, priesters/filosofen en strijders.

Patriarchie was deel van een tweeduizend jaar-durende campagne om ons te ontheemden en los te weken van onze stammentraditie.  De patriarchale controle over lichaam en geest heeft vrouwen hun eigen rol ontzegd. In de 12e eeuw zijn miljoenen vrouwen vermoord in een poging om de laatste menselijke impulsen in de westerse wereld te doven.
De nazaten van deze vrouwen, en van hen die net wisten te ontkomen, hebben ergens nog altijd een pijnlijke herinnering aan dit verraad. Vrouwen zijn stille getuige geworden van de assimilatie en de regelrechte ontkenning van vrouwelijke archetypen.

De beweging rond 1900 die zich sterk maakte voor vrouwelijk stemrecht kwam voort uit een authentieke natuurlijke impuls, maar het duurde niet lang of het patriarchale systeem had een manier gevonden om het te leiden en controleren. Het trucje van 'feminisme' was een goed-georkestreerde valkuil en illusie, die niets te maken had met echte vrijheid.
De zogenaamde 'eerste golf' van feminisme verwachtte van vrouwen dat men ging 'denken en doen als een man'. Het huidige model is er één van 'doe-alles-maar', en is nog veel stuitender. 
De mensen die deze ideologieën controleren, zullen nooit toestaan dat vrouwelijke eigenheid echt hersteld wordt. Deze impuls zal van vrouwen zelf moeten komen, van afzonderlijke individuen, en niet als een beslissing van het collectief. En de impuls verrijst automatisch bij eenieder die begint met de queeste; dat wil zeggen: serieus zelfwerk.


Gezondheid

In tegenstelling tot onze Keltische en Germaanse voorouders, die in samenspraak met de natuur werkten, en de geneeskunde daarom holistisch benaderden, zitten wij opgescheept met een collectieve 'zorg' en 'geneeskunde' die werkelijk niks meer te maken heeft met gezondheid en balans. Via mensen die erop voorstaan dat zij onze 'autoriteiten' zijn, wordt de suggestie gewekt dat het Imperium kan beschikken over onze lichamen: wat mensen met hun lichamen doen, wordt via regelgeving en wetten voorgeschreven.


De stammen en rassen van Europa 
  
De eigen manier van leven van de Kelten kwam lang geleden onder vuur te liggen met angstdenken en wetten van hogerhand, maar dezelfde krachten die hierachter zaten zijn eigenlijk nog steeds werkzaam. 

Voor ieder collectivistisch wereldsysteem is het van levensbelang dat mensen zich losgeweekt zien van hun eigen traditie. Dat mensen het erfgoed van de stam of het ras als minderwaardig of onbetekenend wegzetten, of zelfs niet eens meer herkennen. 
Dat is precies de reden waarom op dit moment in West-Europa een heel scala aan etnische spanningen wordt ontworpen en opgeroepen. Hegeliaanse dialectiek: mensen kunnen de papieren tijger van wetgeving en registratie alleen accepteren als er ook daadwerkelijk spanningen zijn.


Denk-tanks en media voeden de vuurtjes door voortdurend etnische spanningen te promoten, en er vervolgens als een soort hyjena's met nieuwscamera's omheen te bewegen. Als er ergens nog geen natuurlijke onrust is, dan wordt het wel door deze organisaties gecreëerd.
Het huidige Imperium heeft organisaties onder zijn beheer die het als doel zien de menselijke onwetendheid maximaal uit te vergroten, de menselijke aard te verdraaien en uiteindelijk tegen ons te gebruiken. 

De mensheid in zijn geheel omvat een spectrum van unieke configuraties. Het bestaan van compleet verschillende rassen wijst erop dat het universum uniciteit waardeert. Ieder ras op aarde afzonderlijk is een manifestatie van de goddelijke gedachte.


In de woorden van Neil Kramer : "Vroeger waren er vijf grote stammen op aarde: zwart, bruin, geel, rood en wit. Elke stam verrees in harmonie met het land van het oorspronkelijke continent, en was uniek afgestemd in lichaam om te resoneren met het betreffende land. Behalve de fysieke verschillen, was iedere stam ook geboren met de fijnere energieën van de regio, het erfgoed, de heilige overlevering en hogere wijsheid. Hoewel een stam de vrijheid had om overal heen te gaan, kon die unieke overeenstemming met het land alleen tot zijn recht komen in het thuisland. 

De stam was in zijn werkelijke kracht in samenspel waren met de oorspronkelijke atmosfeer.  Dit betrof ook de dieren van het continent, de tradities van hun mannen en vrouwen, de technologieën en visies van de wijze oudsten. Iedere stam verschilde van elkaar, ze zagen er anders uit, ze roken anders, ze liepen anders, en praatten anders. Door de contrasten kwam de eigenheid van iedere stam tot zijn recht.

Het grootste gevaar voor verlichting van de mensheid is als verschillende stammen gaan geloven dat zij hetzelfde zijn. Als hun eigen vaardigheden en inzichten worden vlakgetrokken, als ze zijn afgescheiden van hun eigen erfgoed en bijeengedreven in één grote commerciële mono-cultuur. De wortels losgetrokken en verbrand, de eigen glorie vergeten, en alleen nog onderling met elkaar in strijd. Imperium wil één ras van grijze mensen."

Een mensheid in het complete spectrum waarbij uniciteit en individualiteit worden gevierd, is ontzettend moeilijk om te controleren, dat weet het Imperium heel goed. Om te begrijpen wat er gebeurt , is het misschien goed om de eeuwenoude stelregel 'verdeel en heers' te verduidelijken: "verdeel, heers, homogeniseer, en controleer".



Godsdiensten 

De huidige Europeanen (op een kleine groep na) hebben de heilige queeste van hun voorouders compleet te grabbel gegooid. Impulsen om dit op grote schaal toch nog te herontdekken worden onderdrukt en op sluwe manieren afgeleid, door groepen die sterke individuen als een bedreiging zien. 

Eén van de gebruikelijke methodes is syncretisme: kennis wordt vervormd, gefragmenteerd, en er wordt verwarring gezaaid. Filosofie en authentieke menselijkheid wordt zo vermengd tot een middel om groei tegen te werken. Zo beschikten de Europeanen ooit over een rijke woordenschat voor magie en spirituele groei. In de loop der eeuwen werd al dit werk geschaard onder het levensgevaarlijke 'hekserij', en 2000 jaar machtsstructuur is genoeg geweest om woorden te doen verdwijnen, en de beelden te verbannen naar de wereld van fantasie. 

Het complete scala aan filosofische en spirituele concepten wordt verder tegengewerkt door de exoterische, monotheïstische godsdiensten; dat behoeft eigenlijk geen betoog. Hoewel bepaalde voorchristelijke filosofie een nieuwe plaats heeft gevonden in de christelijke mystiek, is georganiseerde godsdienst op zichzelf altijd het verlengstuk geweest van homogenisering en controle van het Imperium. 

Mensen voelen dit vanzelf vaak ook aan, en voelen zich ongemakkelijk bij het idee van 'één wereldreligie'. Natuurlijk zijn er mensen die hebben geprobeerd een synthese te maken van wat zij noemen: 'universele principes'. Het verlangen om eindelijk opnieuw een soort van spiritueel discours te introduceren is misschien gedenkwaardig, maar iedere poging om te komen tot universele spiritualiteit gaat mank omdat het ervan uitgaat dat een systeem vervanging kan bieden voor het heilige, eigen pad van de individu. Wellicht heeft men ook gefaald omdat de basis van deze filosofieën altijd Oosters was. We hebben in Europa onze eigen spirituele erfenis, en hoewel die niet noodzakelijk beter is dan de Oosterse benadering, hij is in ieder geval anders.

De New Age beweging is een voorbeeld van extreem syncretisme. Wilde theorieën worden geaccepteerd als feiten en dienen als een soort van springplank voor allerlei speculaties. Filosofieën worden aangehaald en vervormd om in het collectivisme van de New Age omgeving te passen.
Dit was ook de oorspronkelijke opzet van de New Age beweging. Hoewel het individualistisch lijkt, gaat het om allesbehalve het individu. 
Het enige doel is de zoeker te misleiden in zijn queeste en zo mogelijk de mensen met spirituele interesse om te vormen tot passieve idealisten. Gelukkig begint dit experiment in social engineering al te haperen.

Aan de andere kant van het spectrum zien we dat rationalistisch materialisme, modernisme en verslaving aan technologie menselijke waarden doen degenereren. De westerse samenleving is eigenlijk al in verval sinds 1914. Technologie heeft de plaats ingenomen van oorspronkelijke respect, vriendelijkheid en oprechte interesse.
Materialisme doet de spirituele kern van het menselijk bestaan af als 'ouderwets bijgeloof' en reduceert de mens tot een biologische machine. Bij vertegenwoordigers van materialisme wordt de individuele queeste vervangen door een soort van heilige wetenschap : een collectieve gecontroleerde poging om de natuur te domineren. De vrijdenkers in de wetenschap die buiten de lijnen van geaccepteerde paradigma's werken, worden snel buiten spel geplaatst door de zelfbenoemde 'bewakers van wetenschap en rede'.

Collectivisten staan erop dat de claims van groepen, verenigingen, bedrijven of de overheid, altijd voorrang hebben op de claims van de individu. Collectivisme is de belichaming van ontmenselijking, het ultieme wapen van het Imperium, want opnieuw: een sterk individu is de echte bedreiging.

Voor onze Keltische, Scandinavische en Germaanse stammenvoorouders waren God en de wereld in een staat van eeuwig worden, eeuwig tot bloei komen. Het is aan ieder individu en iedere "stam" (een organisch collectief dat ontstaat door natuurlijke aantrekkingskracht) om de wereld iets te brengen.


J.R.R Tolkien was thuis in de Keltische en Scandinavische mythologie, en ook de Druïdische filosofie. Zijn epische verhalen 'The Hobbit' en 'The Lord of the Rings' waren in sommige opzichten meer feit dan fictie. Door mythologische beelden te gebruiken heeft Tolkien ons een glimp gegeven van ons echte verleden .. in plaats van ons verleden als de bron van het huidige machtssysteem (Egypte, Griekenland, Rome..). 
In het werk van Tolkien zijn we getuige van de transformatie tot helden: mensen werden helden door uitdagingen aan te gaan, angsten te overwinnen, door de status quo te trotseren.  


Tribal soul

Ongeacht van welke stam wij afstammen, we hebben een connectie met de oorspronkelijke 'tribal soul' van onze voorouders, het is gecodeerd in ons eigen DNA. Wij erven niet alleen eigenschappen, ook de typische thematiek van onze stam of familie, en zelfs herinneringen (zie interview met Stephen A McNallen). 

In de Keltische mythologie was een held diegene die de taak van een serieuze spirituele queeste op zich nam. De term 'held' was voorbehouden aan de persoon die via zelfkennis en zelfbeheersing transformatie kon bereiken. Het heeft niets te maken met de moderne karikatuur van helden met massieve fysieke kracht of wonderbaarlijke intelligentie. 
Het gaat in de eerste plaats om moed: een echte queeste ging altijd gepaard met het verslaan van innerlijke demonen. De Kelten zagen de queeste als een soort verplichting. Mensen konden er niet voor weglopen, zonder schande over zichzelf en over de stam af te roepen. 

Weigering betekent stagnatie.. we zijn uiteraard vrij om die beslissing te nemen maar voor een stam heeft stagnatie grote consequenties. Bedenk dat Europese stamhoofden ooit dus heel goed wisten hoe groot het drama zou worden als mensen diepgaand zelfwerk zouden laten liggen.   

Gezien de technieken die het Imperium nu gebruikt, is men nu nog banger voor echte helden dan tweeduizend jaar geleden. Het is natuurlijk allemaal een teken aan de wand... Imperium heeft niet heel lang meer of het fictieve systeem van oneindige registratie brokkelt uit elkaar. Op kosmische schaal is dit een natuurlijk fenomeen: angst is nergens voor nodig, maar de volgende zet ligt bij ons.

Hoe kunnen we helden worden? Vergeet nooit hoe het Imperium te werk gaat. Weiger te assimileren. Blijf helder. Gebruik je individualiteit, vind je eigen pad, en werk aan jezelf. Vind je eigen stam, zorg ervoor dat je aan hen steun ontleent, maar nooit afhankelijk wordt. Wees moedig, denk anders, deel je inzichten, wees authentiek, en bedenk ..:  'wijzen zwemmen tegen de stroom in als de rivier de waterval bereikt'.




Inspiratie: Wolf & Salmon, Alchemy of Will.

Een heldere kritische studie naar de overgebleven bronnen van Druidische filosofie en Ierse mystiek biedt Peter B. Ellis in zijn boek 'De Druiden'.