De Plato-code en 432 Hz frequentie

In 1939 streefde propaganda-minister Joseph Goebbels naar de invoering van een vaste frequentie voor alle muziek wereldwijd, van 440 Hz. Dat kwam in plaats van de 432 Hz of 435 Hz die tot dan toe gebruikelijk was. Het gaat hier om de muzikale vibratie en de intervallen van die vibratie, bij het beluisteren van de toon A.

Goebbels slaagde er niet in, maar in 1955 werd deze standaard van 440 Hz uiteindelijk alsnog ingevoerd, ditmaal door de Internationale organisatie voor Standaardisatie (ISO).

Een groep van 20.000 Franse topmuzikanten en componisten tekende protest aan en stemde unaniem voor het behoud van 432 Hz, maar de beslissing van het ISO is nooit meer teruggedraaid.
Wie na de oorlog is opgegroeid is bijna niet anders gewend.

Willen we nu nog 432 Hz horen, dan hebben muzikanten de juiste stemmer nodig, of een speciale applicatie die opgenomen muziek een subtiel tikje lager maakt. De officiële reden voor de wijziging en standaardisatie was dat instrumenten met 440 Hz beter op elkaar af te stemmen zijn, maar dat klinkt als een greep uit het grote niets. Wat is er aan de hand met 432 Hz?


Het vinden van de juiste toon speelt een belangrijke rol in de traditie van meditatie in het Boeddisme en Hindoeïsme: Ohm.

Ook de Suffi's kennen hun geheimen: Wie het geheim van de toon kent, kent het mysterie van het universum. (Hazrat Inayat Khan, Muziek, 1959).

En Confucius: Wie de moraal van het bestuur wil beoordelen, moet afgaan op de kwaliteit van de muziek. 


Confucius had het niet over genres of melodieën die gespeeld werden, maar over de toonvibratie. Chinese keizers hadden strenge richtlijnen opgesteld voor de frequentie van de instrumenten van de muzikanten: 432 Hz. Een zelfde beeld tekent zich af in Europa. De oorspronkelijke Stadivarius-viool was specifiek ontworpen voor 432 Hz. Bijna alle instrumenten die zijn gevonden uit het oude Egypte en het oude Griekenland bleken deze frequentie te kunnen bereiken. In het oude Sumerië werd tijdens sjamanistische ceremonies gestreefd naar 432 Hz om de juiste healing te bewerkstelligen.

432 Hz was de enige frequentie met een perfecte harmonieuze balans. De frequentie is in staat om de 'harmonie der sferen' van Pythagoras te produceren, een formule die onlangs ook is ontdekt is het werk van Plato. De frequentie maakt gebruik van de de formule 'Phi' (de 'gulden middenweg' van Aristoteles / Fibonacci-rij), een patroon dat verborgen is in de constructie van veel heilige gebouwen.

Fibonacci-rij

De diameter van de maan heeft een verhouding tot de diameter van de zon als 432 x 5 tot 432,000 x 2, in de precessiecyclus duren twee tijdperken (aeonen) precies 4320 jaar, een dag is 432.000 seconden x 2, en dat staat weer in verband met onze gemiddelde hartslag van 60 per minuut. Wij zijn zelf 432 Hz.


Plato-code

Voor zover we weten was Pythagoras de eerste die beschreef dat de planeten en sterren 'muziek maakten' (bekend geworden als de harmonie der sferen). Pythagoras beschreef deze muziek als een zichtbaar patroon in de sterrenhemel.
Plato heeft dit patroon nooit letterlijk beschreven, maar in veel teksten uit de oudheid wordt gesuggereerd dat Plato het patroon zou hebben gecodeerd. Moderne wetenschappers hebben dit idee lang van de hand gewezen, maar Jay Kennedy, een Britse onderzoeker aan de Universiteit van Manchester, was in 2010 de eerste die claimde dat de code wel degelijk bestaat. Sterker nog, hij had de code gekraakt. Kennedy toont aan dat Plato gebruik heeft gemaakt van een patroon van symbolen, die zijn boeken letterlijk een muzikale structuur geeft.

Na een intensieve tekststudie van de originele Plato, ontdekte Kennedy dat in de Republiek steeds bepaalde clusters van woorden voorkomen die gerelateerd zijn aan muziek: telkens opnieuw na exact één twaalfde van de tekst, uitgeteld naar het aantal woorden.
Dit patroon vertegenwoordigt de twaalf noten van de Griekse muzikale toonladder. Sommige noten daarin zijn harmonisch, anderen zijn dissonant. Op de plekken van de harmonische noten beschreef Plato geluiden die wij associëren met liefde of lach, en op de plekken van de dissonanten beschreef hij geluiden die gekoppeld zijn aan oorlog of dood. Dat was de hint, waarna Kennedy achter de code kwam die door het hele werk van Plato is verweven: 'Als we zijn boeken lezen, worden onze emoties bespeeld volgens een vakkundig systeem. Plato bespeelt de lezers alsof ze instrumenten zijn'.

Plato heeft het systeem vermoedelijk ontworpen voor zijn eigen veiligheid. Het was levensgevaarlijk om te publiceren dat het universum niet geregeerd werd door Griekse goden maar door wiskundige wetten. De gecodeerde informatie vormt in feite de verborgen filosofie van Plato, hij anticipeerde daarmee op de wetenschappelijke revolutie, 2.000 jaar later.
Kennedy probeert nu zorgvuldig alle symbolische lagen in het werk van Plato te ontrafelen, en hij geeft er regelmatig lezingen over aan het instituut in Manchester. "Het is alsof je Plato ziet lachen: hij heeft ons een tijdcapsule gestuurd."

De geheimen van muziek zijn belangrijk, want muziek speelt een essentiële rol bij het activeren van de rechterhersenhelft. Het is het enige medium waarbij links en rechts in het hoofd in evenwicht zijn en samenwerken.
Het was de tijd van de Grieken dat de moderne mens in een denkmodus gebracht waarin we eenzijdige nadruk zijn gaan leggen op taal, analyse en geld (en juist De Republiek van Plato doet daar hard aan mee).
Het paradoxale is: het zijn dezelfde Grieken die exact hebben beschreven hoe we die andere rechterhersenhelft het best kunnen activeren. Door de instrumenten anders te stemmen.

De vraag is natuurlijk wat die frequentie met ons doet. Geeft het echt een meer zuivere ervaring, meer rust? Test het zelf:

Niet? Maak gebruik van de pauze-knop om fragmenten te vergelijken:

Zowel taal als voeding spelen een grote rol bij het controleren van onze mind. Het systeem is erop gericht dat we niet in contact staan met onszelf en ons bewustzijn; en de toon vormt in feite een nieuwe component in hetzelfde verhaal. De juiste toon is van invloed op de hartslag, het zenuwstelsel, de bloeddruk, de spijsvertering...


Breakaway civilization

De vraag is ook wat voor geheimen Goebbels kende, dat hij als professionele propaganda-man zo ijverde voor een wereldwijde inperking van onze muzikale ervaring, uiteraard enthousiast overgenomen door de erfgenamen van Goebbels: de VN en de EU.
De groep van Goebbels hield zich ook bezig met technologie rond crowd control en hypnose, en aangezien de masterminds gewoon naar de VS zijn vertrokken, kunnen we alleen maar zeggen dat ze daar veel succes mee hadden.

De intrigerende vraag die daar weer op volgt is welke plaats deze geheimen hebben in een zogenaamde breakaway civilization. Het idee is dat bepaalde informatie er altijd is geweest, maar dat dit voor een grote meerderheid van mensen lange tijd verborgen is gebleven. Het hoort bij het tijdperk van macht.

In verband met Nazi-Duitsland wordt vaak gewezen op geheime luchtvaarttechnologie, maar dat was zeker niet het enige. We weten dat de Nazi's een connectie hadden met de vrijmetselarij, maar waar hebben die dat weer vandaan?
De geschiedenis van de vrijmetselaars wordt niet overal even goed weergegeven, maar laten we eens beginnen met de Orde van Tempeliers, dat was een groep mensen die rond het jaar 1100 een thuisbasis hadden in de Provence, Zuid-Frankrijk. Wie waren zij en wat wisten zij?

Chartres

Het eerste wat we weten van de tempeliers is dat zij vanuit de Provence (Zuid-Frankrijk) naar Jeruzalem vertokken ten tijde van de opkomst van de islam. We zijn dit gaan kennen als de eerste kruistocht en het beleg van Jeruzalem (1099).
Voordat zij vertrokken hadden de tempeliers contacten met rijke families in de Provence die ooit uit het heilige land waren vertrokken om onder het juk van Rome uit te komen. Met hun informatie slaagden de tempeliers erin om in Jeruzalem het geheim van de Kabbalah te ontfutselen onder de plek van Salomo's tempel.
De kruistocht bleek vooral te gaan om dat ene geheim: de Kabbalah was het laatste Egyptische gebruik van de eerste joden. Eenmaal in de handen van de tempeliers, werd de Orde plotseling heel machtig. Men begon een banksysteem, en ging de eerste grote kathedralen bouwen voor de katholieke kerk (zie Fulcanelli: Mystery of the cathedrals).

De imposante kathedraal van Chartres is het beste voorbeeld: Chartres was ooit een klein stadje, maar het ligt op een knooppunt van ley-lijnen die Stonehenge verbinden met Gizeh. De tempeliers maakten het in het begin van de 13e eeuw tot een centrum met een bepaalde energiefrequentie. De werking daarvan is nooit helemaal doorgrond.
Toen bleek dat de tempeliers veel rijker waren dan de kerkautoriteiten en monarchen, en de eigen agenda van de tempeliers aan het licht kwam, leidde het tot een breuk der machten. Veel tempeliers werden vermoord maar een aantal wist op tijd weg te komen of zich weg te kopen. Zij vestigden zich in Malta en naderhand in Schotland, vanwaaruit opnieuw een machtsblok ontstond. De geheime informatie die de tempeliers bezaten is in de volksmond bekend geworden als de heilige graal.

Het zijn in feite bezweringen waarmee de materiële werkelijkheid kan worden vervormd, en waarmee dus de grote illusie van de materiële werkelijkheid kan worden beheerst. De illusie van de materiële werkelijkheid..  het is een idee waar de zogenaamd ontwikkelde mens totaal niet bij stilstaat, maar zo ver reikt het wel.
De overname van de Kabbalah of de heilige graal uit de Egyptische mysteriescholen wordt dan de belangrijkste episode uit de geschiedenis van de laatste 1000 jaar (zie Christopher Everard, the antichrist conspiracy, en het werk van Bill Donahue)
Het probleem is niet de Kabbalah zelf of welke pre-joodse traditie dan ook.. het probleem is dat heilige kennis uit betere tijden op een gegeven moment in de geschiedenis is ingepikt. Omwille van macht.
Vanuit Malta en Schotland (de 33e graad van vrijmetselarij) zijn uiteindelijk de Verenigde Staten gesticht, en later Israel, en dat zijn de bases geworden vanwaaruit de Nieuwe Wereldorde vorm moet krijgen. Het doel is bekend: mensen arm, afhankelijk en onwetend te houden. Aan de kern ligt precies dezelfde bron die de tempeliers van het jaar 1100 plotseling zo succesvol maakte.


Bron :

Sedona - The frequency of the universe

Science daily - Science historian cracks the plato code

The cosmic 432 & the musical conspiracy


'Plato's forms, Pythagorean Mathematics, and Stichometry' van Jay Kennedy is verkrijgbaar bij de Universiteit van Manchester.

21 december

Profeten uit India en Egypte, sjamanen van Aboriginals, Zulu's, Inca's, Azteken en Hopi's hebben in het verleden voorspeld dat er aan het eind van 2012 een grote overgang plaatsvindt naar een nieuw tijdperk, en dat los van elkaar. De meest volledige bijdrage hierover in het Nederlands komt bij mijn weten van Marcel Messing (nieuwsbrief van 20 december). 
Over dit jaar is veel geschreven door Peter Toonen en Johan Oldenkamp. Een tijdperk van 5026 jaar loopt rond 2012 ten einde, de zogenaamde Maya-kalender stamt af van een beschaving van vóór de Maya's, en beschrijft onze materiële werkelijkheid als een afspiegeling van een dynamiek van krachten boven ons. Rond deze tijd komen volledig nieuwe krachten centraal te staan, en dat heeft z'n effect op bewustwording. 

Een goed overzicht geeft de video 2012 Turning-point. Iedere oude traditie was op de hoogte van de processiecyclus, met daarin een duistere en een gouden tijd (door de invloed van Sirius), en daanaast de invloed van sterren op verschillende tijdperken.  
Zelfs Isaac Newton heeft een boek geschreven waarin hij de geschiedenis verklaart vanuit tijdperken en waarin hij de mogelijkheid beschrijft dat de huidige tijd een duistere is. Deze visie van Newton is echter veel minder bekend is geworden dan zijn wiskundige vondsten ... de reden: het Darwin-paradigma. 
Het 19e en 20e eeuwse dogma was dat er alleen maar vooruitgang kon zijn: de mensheid als 'soort' gaat per definitie vooruit. Anders sterft hij uit.
Het is voor ons nu de hoogste tijd om dat dogma los te laten. Voor de argeloze observator is 2012 een kans om de machten van de wereld te doorgronden (we staan er namelijk belabberd slecht voor). Vervolgens is het voor iedereen een grote uitnodiging om aan ons innerlijk te werken, en dat is de enige uitweg. 

Ken uzelve. Neil Kramer beschrijft dat trouwens als een grote paradox. We kunnen in contact komen met onze bron, maar alleen als we onszelf kennen. Alleen we weten wie we zijn, als we de meest duistere kanten van onze eigen persoon onder ogen zien, alleen dan kunnen we in contact komen met het veld, het eeuwige weten, en kunnen we onze identiteit helemaal loslaten.

Wij zijn niet de persoon die we in de spiegel zien en die we iets vreemds horen zeggen of zien doen. Wij zijn niet onze persoonlijkheid, wij zijn altijd al iets geweest dat daar bovenuit stijgt. Maar het paradoxale is dat we daar pas toegang toe hebben als we de persoon in de spiegel volledig leren kennen.  
Het begint met zelfkennis. Neil Kramer heeft een heel hoofdstuk gewijd aan zelfheling (undoing woundedness), omdat het enorm veel kennis kan opleveren, én omdat 'woundedness' in de weg zit bij persoonlijke groei. Negatieve emotionele patronen / negatieve bedrading kan heel diep zitten, het heeft vrijwel altijd een connectie met de eerste zeven jaar van ons leven, maar er is voor iedereen een keuze om die te doorbreken. Het ellendige van deze tijd is.. het lijkt allemaal heel wat met onze experts overal, maar we krijgen in feite treurig weinig aangereikt hoe we dat kunnen doorbreken. 

Je kunt het zelfs heel ver schoppen in de zakenwereld als je jezelf ooit hebt aangeleerd om jezelf te overschreeuwen, om macht uit te oefenen over anderen. Je kunt het misschien nog wel verder schoppen met je 'carrière' als je jezelf ooit hebt aangeleerd om nooit vragen te stellen. 
Het gaat vaak gepaard met een heel diepzittende overtuiging: ik ben nu eenmaal zo, zo is het leven nu eenmaal, en dat hebben mensen maar te accepteren. En dat is een misverstand. Sommige mensen zijn liever de martelaar van hun eigen lijden, bijvoorbeeld als ze zichzelf iets hebben aangepraat.
De waarheid is : we kunnen onszelf vormgeven, opnieuw vormgeven, we kunnen negatieve patronen uit de weg ruimen. En het wordt beloond: het universum is dol op mensen die een risico nemen, los van sleur komen, iets eigens gaan doen en op hun gevoel afgaan. Doe je dat niet, is ook goed, maar vaak is het doorrollen tot aan de mid-life crisis, en erg verheffend zal de tussentijd niet zijn. De buitenwereld blijft een directe afspiegeling van je binnenwereld. 
Doe je dat wel, dan begint een aantal ongewone zaken toe te nemen. Je kunt veel vaker afgaan op synchroniciteit .. dat wil zeggen, je hebt een eigen wil, maar synchroniciteit laat van zich horen - precies op de juiste momenten "toevallig" de juiste mensen tegenkomen, de juiste ervaringen hebben, de juiste kansen krijgen. We moeten onszelf toestaan stil te staan, stoppen het oude model van normaliteit hoog te houden. De weg wordt vanzelf vrijgemaakt voor een soort magische glans, al zal het even duren voordat je die herkent.

En het begint dus met zelfkennis. Ik zat zelf te denken aan een ongemak dat ik voel als ik in vrije tijd (de tijd waarin dingen leuk moeten worden gevonden in tegenstelling tot werk dat niet leuk hoort te zijn) word voorgesteld aan een reeks vrienden van vrienden. Niets wereldschokkends, maar ik had mezelf aangeleerd om zelf meteen een dominante rol te spelen. Ik ben kort voor mijn 30e verjaardag eigenlijk pas goed gaan graven, vóór die tijd deed ik ook mijn werk en leuke dingen, maar als ik de periodes naast elkaar zet, kan ik me wel iets voorstellen bij de term 'weglopen voor jezelf'. Het is wellicht een eindeloos proces, maar dat maakt alles weer zo boeiend. Kijk om je heen, en vraag je eens af hoeveel mensen weglopen voor zichzelf. 

Het controlesysteem is zo belachelijk dat het eigenlijk alleen kan blijven bestaan bij gratie van mensen die de weg kwijt zijn. Het systeem is corrupt, het barst van de leugens, het bedenkt oorlogen en ideologieën, het houdt ons via onderwijs vast in taal en het geloof in taal, het is bang, het censureert privé-mails (heb ik ervaren), het maakt ons lichamelijk ziek zodat big pharma zich over ons kan gaan ontfermen, het reikt prijzen uit aan zichzelf, het houdt rituele offerandes op uitgekiende tijdstippen, en als je daar problemen mee hebt, wil het graag dat je daartegen de straat op gaat met maskertjes en je aansluit bij door hen aangewezen oppositieleiders. 
De uitdaging voor de komende maanden, volgens mij gaat het om een periode van maart 2011 tot maart 2014 (ik volg met grote interesse die Sophia-correctie van John Lash), is om diep te gaan. In onszelf. Niet bang te zijn. Ga er gerust vanuit dat 15 jaar onderwijs in ons leven ervoor heeft gezorgd dat onze intuïtie is verwaarloosd. Dat we dingen zijn gaan denken en geloven die nooit echt van onszelf waren, maar dat we dat eigenlijk altijd al wisten. Ik ben heel optimistisch; veel mensen zijn ziek gemaakt, maar tegelijkertijd neemt de kennis snel toe en is er veel welwillendheid. Met een gezond aantal gezonde geesten kan het niet anders of het belachelijke systeem zal vanzelf in elkaar donderen, dat kan nog snel gaan.